നീറിയ പ്രണയം!

നിന്റെ സ്വരം കേൾക്കുന്ന മാത്രയിൽ ഞാൻ വീണ്ടും അസ്വസ്ഥയാവും..

.ചവറുകുഴി തുറന്ന ഗന്ധം മൂക്കിലേക്ക് ഇരച്ചു കയറും..

എത്ര വളമായി എന്ന് പറഞ്ഞു പഠിക്കുമ്പോഴും

പൊട്ടിയ കണ്ണാടിച്ചീളിൽ ചോര പുരളും..

എന്തിനിത്ര എന്നൊരു ചോദ്യം തൊണ്ടയിൽ ഉടക്കുമ്പോഴൊക്കെ, മുറുകെ പിടിച്ചൊരു കൈത്തണ്ട വിറങ്ങലിക്കും..

കള്ളത്തരങ്ങൾക്കുള്ളിൽ നമ്മൾ ഉണ്ടായിരുന്നെന്നു തോന്നും..

നിന്നെ എന്തിനെന്നു തോന്നുമ്പോൾ,

ആരെയെങ്കിലും വേണ്ടിയിരുന്നു എന്ന്

ബുദ്ധി ഓർമപ്പെടുത്തും!

തരംതാണ പൈങ്കിളി എന്നെന്റെ ആണൊരുത്തൻ പുച്ഛിക്കും!!..

അതുപോലെന്നെ സ്നേഹിക്കരുതോ എന്നൊരു കുത്തുവാക്കിടും!!!..

കുത്തികെട്ടിയിട്ടും ആഴത്തിൽ കിനിഞ്ഞ ചോര, മുറിപ്പാടിൽ എത്തും മുൻപേ കട്ടിയാവാൻ പാടുപെടും..

എന്നിട്ടും നിന്നെയെന്തിനെന്ന ചോദ്യത്തിൽ ഉടക്കുന്ന മനസ്സിനോട്,

വക്കുപൊട്ടിയൊരു മൺകുടം,

വാക്കില്ലാതെ നിന്ന് പരുങ്ങും!